Lieve dansers,

Hier even een wat officiële blog over waarom ik vind dat jullie zelf de touwtjes in handen kunnen nemen, jullie zijn je eigen expert, hoe dat zit, kun je hier lezen:

Experts aan het stuur

In de danswereld zitten experts meestal aan het stuur als het gaat om de zorg en scholing van dansers. Als healthcoach zie ik dat deze aanpak vaak niet effectief is in het bevorderen van langdurige gedragsverandering. Om dansers fysiek en mentaal te laten groeien en een optimale gezondheid en welzijn te laten bereiken, moeten ze zelf het stuur in handen nemen.

Zelf doen

Bij kleine kinderen hoor je regelmatig: “ Ik wil het zelf doen”. Iedereen is van nature nieuwsgierig en heeft zelf motivatie. Er is een theorie die heet de Zelfbeschikkingstheorie.

Een belangrijke stelling van de theorie is dat vormen van controle op het gedrag van anderen zorgt voor een afname van hun intrinsieke motivatie,  Iedereen wil het liefst zelf de touwtjes in handen hebben, net als toen ze klein waren

Wat wil iedereen het liefst:

• Zelfstandigheid:  Je wilt het gevoel van vrijheid en het gevoel dat je het zelf kan. Je hoeft niet onafhankelijk te zijn maar het gaat meer om dat je een vrije keuze hebt. Je wil de baas van je eigen leven zijn. Als je bijvoorbeeld op kamers gaat dan gaat het niet om de onafhankelijkheid,maar om de jij de  keuze zelf hebt gemaakt om wel of  niet het huis te verlaten en je goed te voelen bij het zelfstandig maken van die keuze.Het is een keuze die niet is opgelegd door anderen.

• Ergens bijhoren: In het Engels heb je hier een mooi woord voor: Belonging, de ervaring van ergens bij te horen. Dat je dingen doet waar anderen je in  ondersteunen.

• Vaardigheden: Activiteiten waar je goed in bent. Je sterke punten gebruiken.

Mensen willen van nature dingen zelf bepalen. Ze zijn het gelukkigst en het meest productief als ze de controle over hun leven hebben. Ze willen nieuwe dingen leren, nieuwe vaardigheden onder de knie krijgen. Deze dingen zijn drijfveren die ook bij dansers spelen en die je wil versterken.

Waarom dan een ander laten rijden

Hoe komt het dan dat dansers vaak het stuur aan anderen geven? Ze komen daardoor regelmatig vast te zitten en zijn dan niet in staat om naar hun eigen gekozen bestemming te gaan. Ze nemen, wat lijkt op een aantrekkelijke maar onproductieve omweg. Sommigen kiezen ervoor om op de passagiersstoel te rijden, en sommige dansers gaan zelfs  op de achterbank zitten. Als ze dan de weg kwijt raken, houden ze zich niet meer aan wat ze zelf echt willen waardoor ze zich al snel verloren en ontmoedigd kunnen voelen.

Maar…..zegt

Er zijn dansers die zeggen “Mijn ouders bepalen hoe iets gaat, mijn docenten vertellen me wat ik moet doen, mijn arts is de specialist”. Wanneer andere mensen aan het stuur zitten, is de kans dat iets niet lukt vele malen groter, vooral voor degenen die proberen sterker te worden, gezonder te leven of een nieuwe gewoonte aan te nemen. De beste manier voor ons om dansers hun doelen te laten bereiken, is hen te helpen hun plek achter het stuur in te nemen. We moeten hen aanmoedigen om zelfmotivatie aan te boren, Want dat is volgens de experts (Deci en Ryan: Zelfbeschikkingstheorie) “de kern van creativiteit, verantwoordelijkheid, gezond gedrag en blijvende verandering”. En dat is wat we willen, blijvende verandering.

Hoe komt een danser zelf achter het stuur?

Het werk van Deci en Ryan is heel inspirerend en je leert er veel van. Wat ze zeggen is, Ten eerste, dat  het belangrijk is om te erkennen dat we dansers niet kunnen motiveren. We kunnen alleen de voorwaarden scheppen waarin ze zichzelf motiveren. Het bevorderen van keuze zal

de intrinsieke motivatie van dansers vergroten. Vanuit het perspectief van de danser moeten we ze aanmoedigen om te initiëren, te experimenteren en verantwoordelijkheid te nemen. Dat is een van de belangrijkste dingen voor intrinsieke motivatie.

Kijk, ik ben aan het rijden!

Volgens Deci en Ryan hebben mensen een aangeboren behoefte om zich competent te voelen. Toch kunnen we worden gedreven door een negatieve overtuiging die we over onszelf hebben aangepraat, zeker bij dansers: “Ik ben niet goed genoeg of het gaat me toch nooit lukken”. Om het gevoel van niet goed genoeg te zijn, tegen te gaan, moeten dansers worden aangemoedigd om proactief te zijn en optimaal uitdagende taken op zich te nemen met onze enthousiaste ondersteuning. Door dansers aan te moedigen tot succes, stellen we hen in staat zich deskundig, energiek en gemotiveerd te voelen. Volgens Deci en Ryan zijn gevoelens van deskundigheid cruciaal en leiden ze, wanneer ze samen gaan met zelfstandigheid, tot betere prestaties.

Conclusie

Als dansers optimale gezondheid en welzijn willen bereiken, moeten ze het stuur in handen nemen en uitzoeken wat voor hen als unieke individuen werkt, zodat het een onderdeel wordt van wie ze zijn en waarover niet kan worden onderhandeld. De opleiding/ het gezelschap moet de danser aanmoedigen om te doen alsof ze zelf aan het stuur zitten.

Het wiel grijpen geeft dansers onder andere enorme zelfmotivatie. Het helpt een danser de energie en kracht op te bouwen en vast te houden en zo alles aan te kunnen wat op hun pad komt. 

Bron

https://www.wellcoachesschool.com/post/who-is-in-the-driver-s-seat

2002. Deci – R. Ryan, Overview of Self-Determination Theory: An Organismic Dialectical Perspective, in Handbook of Self-Determination Research”, pp. 3-34, Rochester, 2002.