Tot het uiterste gaan

Dansers staan bekend als het gaat om ‘tot het uiterste gaan’, alles doen om hun doel te bereiken en de goedkeuring te krijgen van zichzelf maar nog meer ook van docenten,choreografen en hun mede dansers/ klasgenoten. Ze zijn vaak geobsedeerd door hoe hun lijf eruit ziet en behoorlijk perfectionistisch. Als dat perfectionisme positief is dan kan het geen kwaad maar bij dansers is dat vaker niet het geval.

Dansers zijn dagelijks urenlang in de studio bezig met het steeds verder verbeteren van hun techniek en beginnen vaak op jonge leeftijd met trainen. Hoe fijn dansen ook is, in een competitieve dans omgeving zijn, kan een negatieve invloed hebben op iemands mentale gezondheid. 

ideaalbeeld

In de studio worden dansers constant geobserveerd door de docent/choreograaf, zijn ze  omringd door andere dansers en staan dag in dag uit voor een spiegel. Dit zorgt ervoor dat dansers zichzelf op een bepaalde manier gaan zien. Ze hebben een ideaalbeeld in hun hoofd en dat kan leiden tot negatief perfectionisme en ongezonde gewoonten. 

Deze drie aspecten met betrekking tot ideaalbeeld, spelen een rol in de mentale gezondheid  van een danser, en kunnen negatieve gevoelens creëren die het zelfbeeld direct beïnvloeden.

Verschil

Positief perfectionisme stelt iemand in staat om realistische doelen te stellen, hun beperkingen te erkennen en te genieten van de resultaten van hun inspanningen, wat een gevoel van voldoening geeft. 

Negatief perfectionisme heeft het tegenovergestelde resultaat. Het verhoogt de zorgen en vermindert of verzwakt het gevoel van eigenwaarde en zelfvertrouwen. Omdat dansers in het algemeen meer negatief dan positief perfectionisme hebben, ervaren ze meer mentale stress.

Stiekem

De mentale gezondheid van dansers wordt nog te vaak over het hoofd gezien en van de tafel geveegd als iets dat er gewoon bij hoort. Maar dat is in mijn ogen echt niet het geval. Ook is het lastig te zien of iemand problemen heeft. Als ze niet echt ondergewicht hebben en naar behoren presteren dan is er geen reden om te denken dat er iets niet goed gaat. En zelf gaan ze dit ook niet zeggen

Er zijn dansers die hun kunst als een vorm van ontsnapping aan stress gebruiken, die ze in andere aspecten van hun leven kunnen ervaren. Dan is het niet echt bevorderlijk als ze dan ook nog tijd doorbrengen in een omgeving die negatief perfectionisme versterkt. 

Preventief

Ik vind dat met dansers al op jonge leeftijd gewerkt moet worden aan zelfvertrouwen, lichaams positiviteit en het hebben van gezonde eetgewoonten. Tevens is het aan te raden dat docenten workshops volgen om te leren hoe ze deze positiviteit in de lessen kunnen brengen.

De factoren van de dans omgeving die kunnen bijdragen aan negatief perfectionisme kunnen we niet allemaal weghalen. Daarom moeten dansers en docenten een manier vinden om de negatieve ondertoon met die omgeving te veranderen. Wanneer docenten voldoende weten over hoe de studio mogelijk een negatieve omgeving voor dansers kan zijn, kunnen ze voorwaarden scheppen om deze om te buigen.

TIPS

Drie simpele dingen die je nu al kan doen, zowel als danser, docent en dansschool eigenaar:

• Positieve eetgewoonten aanmoedigen, 
• Vergelijkingen tussen leerlingen ontmoedigen
• Gesprekken over lichaamsbeeld of gewicht hebben en dansers eraan herinneren dat de spiegel er is om te helpen met techniek en niets meer. 

Dansers op jonge leeftijd al leren dat vooruitgang belangrijker is dan perfectie is een begin evenals het creëren van een positieve, veilige omgeving waarin ze kunnen gedijen. Naast workshops voor dansers geef ik deze ook aan docenten teams. Heb je interesse stuur me een mail zodat we van gedachte kunnen wisselen over dit belangrijke onderwerp.

Resource: The Psychology of Dance Medicine: Self-Perception of Dancers Karina Desai University of South Carolina – Columbia