Je staat aan de barre, de les is net begonnen als de deur opengaat en er wat docenten binnen komen lopen en gaan zitten. Het zweet breekt je uit, wat is er aan de hand? Ze zeggen wel
‘geen stress we komen gewoon even kijken’, maar je voelt de angst tot in iedere cel van je lichaam. Gedurende de les blijft de docent die de les geeft maar roepen dat we onze spieren moet verlengen. En iedere keer als ze het zegt kijkt ze naar mij. Zeg dan gewoon dat ik te dik ben en dat het niets gaat worden. Iedere keer als ze het zegt zie ik het publiek instemmend knikken.
Gelukkig de les is voorbij, wat een ellende. Anderen krijgen complimenten en tegen jou wordt niets gezegd. Je kan wel janken en gaat snel naar de w.c om dat ook te doen. Je veegt je tranen weg, vermand jezelf doet de w.c. deur weer open, schouders recht en gaan!
Dit is niet te doen want die angst komt iedere keer weer terug. Je zelfvertrouwen is ver te zoeken en het zit je prestaties in de weg. Je voelt dat je er echt iets aan moet doen, je hebt hier hulp bij nodig, dat is duidelijk.
De oplossing is inderdaad hulp zoeken, dat is een eerste stap, hoe geweldig dat je dat erkend.
Het enige struikelblok is waar? Op school is het echt essentieel dat je doet alsof er niets aan de hand is. Je bent afhankelijk van de mensen die je beoordelen en die ga je dus echt niet de waarheid vertellen, straks moet je nog van school, dat is waar de angst de hele tijd mee te maken heeft.
Degene die je voor je ziet is onafhankelijk en zeer kundig en heeft verstand van zaken, weet precies hoe het is, heeft in dezelfde situatie gezeten maar het heeft omgedraaid, dat wil je ook.
Incidentele informatie op school helpt je niet verder en om nou gelijk naar een psycholoog te gaan is ook niet de bedoeling. Je wil structurele begeleiding en die kan een health coach voor dansers je bieden, dat is wat je nodig hebt.
Je staat weer aan de barre maar de situatie is compleet anders. Door 6 maanden samengewerkt te hebben met een health coach buiten school om heb je weer zelfvertrouwen.
Ze heeft naar je geluisterd, je verantwoordelijk gehouden voor dingen die je zelf hebt bedacht, gekeken naar alle facetten in je leven. Gedurende die 6 maanden vielen als bij magie ook alle
‘eetpuzzelstukjes’ op zijn plek, een flinke bonus. Ze had humor, herkende de situaties waardoor je het gevoel had dat iemand je begreep en dat was zo fijn. En toen er weer docenten binnen kwamen lopen heb je ze met een grote glimlach verwelkomd. En na de les werd opgemerkt dat je zo vooruit was gegaan en gewoon straalde, wat heb je gedaan? Dat hou ik lekker voor mezelf.
Heb jij ook behoefte aan onafhankelijke hulp zodat je vrij kan praten over alles wat er speelt?
Plan een gratis sessie met me in!
